แก่นใจสาววัย 20 จากท้องทุ่งต้องใจสั่นระทึกเมื่อรถที่เธอนั่งมาจอดที่หน้าบริเวณรั้วกว้างใหญ่สวยงาม ภายในมีสนามหญ้าประดับสวนดอกไม้นานาพันธ์และถนนกว้างทอดจากปากประตูไปสู่ตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ตั้งตระหง่าน ทีหน้าประตูรั้วอัลลอยมีตัวหนังสือสีทองติดว่า “บ้านเทพเนรมิตร ” โดยที่แก่นใจเพิ่งรับรู้มาเมื่อสามวันก่อนนี้เองว่าเธอก็เป็นหนึ่งในทายาทของตระกูลนี้เมื่อคุณหญิงโฉมเฉลาได้เดินทางไปขอเธอจากตาและยายที่บ้านทุ่ง
เดิมแล้วทั้งตาและยายของแก่นใจต่างก็เป็นคนรับใช้ในบ้านเทพเนรมิตรมาก่อนโดยที่แม่กุหลาบของเธอเป็นคนรับใช้คนสนิทของคุณหญิงโฉมเฉลา ด้วยความใกล้ชิดทำให้คุณประสิทธิ์ลูกชายของคุณหญิงกับกุหลาบรักกันและแอบลักลอบได้เสียกันทั้งที่คุณประสิทธิ์ก็มีภรรยาคือคุณนายเพลินพิศอยู่แล้ว แต่คุณประสิทธืมิได้รักคุณนายเพลินพิศเลยเนื่องจากถูกคุณหญิงบีบบังคับให้แต่งงานเพราะศักดิ์ศรีฐานะเท่าเทียมกัน จนกระทั่งความแตกเมื่อกุหลาบได้ตั้งท้องขึ้น คุณหญิงและคุณนายจึงได้บีบบังคับให้ทั้งสามออกจากบ้านโดยที่คุณประสิทธิ์ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ ตาและยายจึงหอบหิ้วกุหลาบซึ่งตั้งท้องอ่อน ๆ กลับบ้านทุ่งและคลอดแก่นใจออกมา ต่อมาไม่นานกุหลาบก็ตรอมใจตายด้วยผิดหวังในความรัก จนกระทั่งเมื่อสองปีก่อนหน้านี้คุณประสิทธิ์ได้เสียชีวิตลงด้วยโรคมะเร็ง ก่อนตายได้ขอร้องคุณหญิงให้ช่วยรับลูกซึ่งเกิดกับกุหลาบให้เป็นหนึ่งในทายาทเทพเนรมิตร จึงเป็นต้นเหตุให้แก่นใจเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องในคฤหาสน์โลกีย์แห่งนี้
ตามธรรมดาของสมาชิกใหม่ แก่นใจถูกแนะนำให้รู้จักกับคนในบ้านนอกจากคุณหญิงโฉมเฉลาผู้เป็นประมุขของบ้านแล้วแก่นใจรู้ถึงความไม่เป็นมิตรจากสามแม่ลูกอันประกอบไปด้วยคุณนายเพลินพิศซึ่งมีอายุสี่สิบปีแล้วแต่ใบหน้ายังสวยดูอ่อนกว่าวัยเหมือนกับอายุสามสิบต้น ๆ ผิวกายขาวผ่อง รูปร่างอวบอั๋นแต่งกายด้วยเสื้อผ้าราคาแพงหอมกรุ่นไปด้วยกลิ่นน้ำหอม บนใบหน้าที่แต่งด้วยเครื่องสำอางค์และแววตาที่แวววาวนั้นแก่นใจรับรู้ได้ถึงความจงเกลียดจงชังและดูถูกเหยียดหยาม...
